wetenschap

fMRI Test

Met behulp van funtionele magnetische resonantie beeldvorming (fMRI) is het nu mogelijk om veranderingen in het metabolisme van de neurale werkingsmechanismen van bepaalde audiovisuele stimuli volledig te begrijpen en te analyseren.

Het doel van dit onderzoek is het transparant maken en presenteren van onbewuste denkprocessen. Het basisprincipe is gebaseerd op verschijnselen in het magnetisch veld. Als een gebied van de hersenen sterk werkt, verbruikt het energie en daarom moet met behulp van het bloed verse zuurstof naar deze gebieden worden getransporteerd. Deze verandering wordt gemeten. Dit signaal wordt het BOLD effect genoemd (bloed-zuurstofniveau-afhankelijk). Dit contrast is afhankelijk van het zuurstofgehalte van de rode bloedcellen.

Rode bloedcellen die hun zuurstof hebben afgegeven, werken als kleine ijzeren moleculen of kleine magneten die het magnetisch veld verstoren.

In 2011 werd een studie uitgevoerd door Limbio Business OG op de Christian-Doppler-Klinik Salzburg met fMRI. 13 individuen (7 mannen en 6 vrouwen) in de leeftijd van 15 tot 61 jaar werden getest. In het kader van de AVWF-test werden neuronale werkingsmechanismen van geluidgemoduleerde muziek getest en geanalyseerd. Deze resultaten laten duidelijk zien welke verschillen in de individuele hersengebieden herkenbare neurale veranderingen laten zien.

Er werden tien muziekstukken met elk een lengte van 30 seconden toegepast. Elk muziekstuk werd één keer afgespeeld, geluid gemoduleerd en niet gemoduleerd, in het wilde weg. De analyse van de fMRI-signalen toonde verrassend solide resultaten. In totaal konden significante verschillen worden gemeten in drie hersengebieden. Deze bevindingen gelden voor de volgende hersengebieden: auditieve cortex, thalamus, prefrontale cortex en motorische cortex.

Auditieve Cortex

De geluidgemoduleerde muziek leidt aantoonbaar tot een hogere neurale activiteit in de auditieve gebieden van de hersenen. Dit zijn gebieden die verantwoordelijk zijn voor de ontvangst en verwerking van geluidsinformatie. Deze gebieden in de temporale kwab - ook wel primaire auditieve cortex genoemd - verwerken geluidgemoduleerde muziek op een andere manier. Het had bewezen kunnen worden dat deze effecten bilateraal optreden.

Thalamus

Een zeer significante en veranderde activiteit met de geluid gemoduleerde muziek werd gevonden in gebieden van de thalamus (hersenstam) en mogelijk ook geïntensiveerd in regio's die relavant zijn voor auditieve verwerking. Deze effecten komen zelfs bilateraal voor, d.w.z. de geluidgemoduleerde muziek versterkt dit effect. Bovendien is er bewijs dat hier een activering van de zogenaamde mediale geniculaire kern (MGN) plaatsvindt. Deze akoestische kern brengt excitatie over in de primaire auditieve cortex. Dit resultaat is echter niet helemaal robuust of net zo significant als de bevindingen van de auditieve cortex.

Prefrontale cortex en motorische cortex

Tegenstrijdige bevindingen doen zich voor in specifieke motorische gebieden van de hersenen. Voor het eerst veroorzaakt de geluidgemoduleerde muziek in deze regio's een lagere activiteit dan het niet-gemotoriseerde muziekgeluid. De prefrontale cortex is verantwoordelijk voor het bewegingsplan waarbij de motorische cortex verantwoordelijk is voor de beheersing ervan. De neurale activiteit gemeten in de prefrontale cortex en in de motorische cortex wordt verminderd met geluidgemoduleerde muziek. Dit leidt tot een verhoogde motorische rust en een vermindering van de spanning.

Deze bevindingen kunnen van belang zijn in de omgang met personen met motorische onrust. Bijvoorbeeld binnen het onderwijs en behandeling van kinderen met een uitdagende aanleg. Het kan effect hebben op kalmeren van hyperactieve kinderen, die zich nauwelijks laten beïnvloeden door verzoeken of vermaningen. Al met al zijn de resultaten van de objectieve hersenscans van de fMRII een sterke aanwijzing voor deze veronderstelling. Het toegenomen gebruik van psychostimulanten, die vaak als laatste redmiddel worden voorgeschreven, kan worden verminderd door gebruik te maken van de AVWF-methode.

Cortisol, het stresshormoon

Onze hersenen verbruiken ongeveer 80 procent van de beschikbare energiereserves. Het brein voorziet zichzelf van energie door het induceren van cortisol uit de bijnierschors. Cortisol zijn endogene hromonen die van vitaal belang hebben voor de stressregulatie. Het mobiliseert de energieleverancier glucose, de "brandstof" die beschikbaar is voor de spieren, organen en de hersenen.

Een mens heeft niet constant energie nodig, maar pas als het nodig is, hierdoor is er ook een verdeling van cortisol in dag- en nachtcycli. De maximale verdeling onder rustomstandigheden is te vinden in het eerste uur na het ontwaken, wanneer we "op gang" moeten komen. Dit heet de "cortisol-ontwakkingsreactie (CAR)".

AVWF normaliseert de cortisolregeling

Er waren verwachte en verrassende resultaten. De patiënten die een verhoogde CAR vertoonden werden significant genormaliseerd in hun cortisolregulatie na de AVWF-behandeling. Zij voelden zich zeker beter in staat om met stressvolle situaties om te gaan. De patiënten gaven aan dat ze zich meer ontspannen voelden en beter konden slapen. Dit was positief en veel zoals we hadden verwacht (Fig.2).

Wat verassend was - en alleen in deze vorm werd gevonden bij de patiënten die met AVWF werden behandeld: zelfs degenen die een verminderde of ontbrekende CAR hadden, d.w.z. te weinig cortisol in het bloed, profiteerden van de geluidgemoduleerde muziek: hun cortisolspiegels stegen en de cortisolregulatie vertoonde een trend naar normalisering. Dit hield ook verband met de persoonlijke ervaring van de patiënten die zeiden dat ze zich aanzienlijk fitter en alerter voelden (Fig. 1).

AVWF ondersteunt de mens bij het bereiken van een passende, goed functionerende regeling van het stresshormoon cortisol, waardoor de functionele capaciteit van HPA "stress-as" wordt bevorderd, wat een feit is.